Vervolg op Weekje Zwarte Woud
Onze auto heeft zich prima gedragen tijdens onze trip naar Het Zwarte Woud. Waar ik bang voor was is gelukkig niet gebeurd; we hebben het einddoel in het dorpje Ühlingen-Brenden probleemloos gehaald na bijna 750km rijden. Dus een klein vreugdedansje was wel op zijn plaats.
Je houd op een één of andere manier wel je ervaringen in je achterhoofd die je vorig jaar had zo rond Neuwied. We zijden tegen elkaar 'snel wegwezen hier, slechte ervaringen!!' en gelukkig hield onze auto zich netjes tot aan het einde van de route. We arriveerden zo rond 17.30u
Het appartementje was in een soutterain (kelder die deels onder de grond ligt) van een woning, de eigenaresse woonde er boven. Het uitzicht was richting de Alpen, als het helder was kon je die vanaf je tuintje goed zien, tenminste... als de bomen aan de andere kant van de straat niet vol in blad zaten. Aangezien we aan het begin van de herfst zitten lag nog lang niet alle blad op de grond.
Je ziet wel vaker dat een woning ruimte heeft voor 'naastenzorg', als ik me niet vergis is het in Duitsland gebruikelijk dat je je ouders in (een deel van) je huis neemt en zo verzorgd. De zorgbehoevenden hebben dan een privaat deel van dat huis ter beschikking en vaak na overlijden van die senioren word dat deel opgeknapt en als 'ferienwohnung' verhuurd aan toeristen.
De omgeving is wel enigszins te vergelijken met Sauerland, waar Margiet en ik 3 jaar teurg zijn geweest; veel bossen en kronkelweggetjes die uitnodigend zijn om met je auto over te toeren. Ook hier: weinig gedoe met onze auto. Zolang de tank benziene bevat, konden we lekker de omgeving bekijken.
Bij het huisje (euh.. appertementje) had ik helaas weinig mogelijkheid om een draadantenne op te hangen voor mijn radio bezigheden, jammer maar ik heb meer mogelijheden om iets te ondernemen op dit vlak. Ik heb wel kort de ATAS-120 op een grondpen gezet, maar dat was om te zien hoe dat uitpakte. Helaas geen succes.
De zondag hebben Margiet de omgeving bekeken, en kwamen via het plaatsje Waldshut-Tiengen al snel in Koblenz, Zwitserland. Dit is een klein dorpje dat aan de Rijn ligt bij de zijrivier de Aare. Onze auto is uit Zwitserland geimporteerd, dus we riepen tegen elkaar "Je bent even terug in 'die Heimat'", gewoon geinig. In Koblenz even wat gedronken en daarna terug naar Duitsland.
De maandag hadden we bedacht naar een zwembad te gaan niet ver van ons appartementje af. Mooi bad, warm water en een bar waar je in het water van je drankje genieten kon.
Wat voor mij wel enigszins een toppunt was was ons bezoekje aan de watervallen van Schaffhausen in Zwitserland, als je bedenkt hoeveel water daar afgelopen eeuwen naar beneden gelazerd is? Onvoorstelbaar! Als je van natuur houd is zeker een bezoekje waard. De foto links in recht tegen over de watervallen genomen. Het lijkt alsof de foto niet scherp is, maar dat is waternevel dat opspat en iedereen weet dat je wat lastiger door mist kunt kijken.
Verder hebben we geleerd dat Zwitserland gewoon een vrij duur land is. Om een voorbeeld te noemen, één flesje water à 300ml kost je CHF 5,- (ongeveer €5,35 , koers van deze dag) en als je contanten pint uit een geldautomaat moet je rekening houden dat je naast CHF 20,- ook nog hoge transactie- en valuta kosten maakt. Dan betaal je in totaal om en nabij €30,-, toch wel nadelig als je naar een land gaat die geen Euro's kent, wel hebben ze daar hele mooie bank-biljetten. Magriet wilde graag een ijsje en we dachten dat daar alleen contant betaald kon worden. (achteraf zagen we dat pin ook kon).
Deze dag was ook erg zonning en we baalden dat onze korte broeken thuis in Emmen lagen. Met temperaturen van ruim boven de 15°C was het gewoon genieten! Deze dag ook radio actief geweest waarmee ik mij kostelijk heb kunnen vermaken.
Verder hebben we de omgeving in Duistland bekeken, onder andere de Feldberg, Titisee, "Black Forrestline" hangbrug bij Totdnau en we wilden ook nog naar Schauinsland maar wegens dichte mist was dit geen succes.
Ook hebben we deze week beiden nog eigen ding kunnen doen. Margriet wilde de Ravennaslucht bekijken en ik had daar niet zo veel trek in. Ik had ook hier mijn radio spullen mee genomen en kon me daarmee prima vermaken; Margriet aan de wandel, ik aan de radio! Verschil met Zwitserland is dat ik hier mijn draad-antenne en glasfiber mast niet kon opzetten (risico op schade aan geparkeerde auto's) dus was ik 'veroordeeld' tot het gebruik van de ATAS-120. Hier ben ik zo'n 90 minuten actief geweest en helaas 'maar' 5 QSO's kunnen maken. Verste contact was met Frits - SV9/PD9VOG, ruim 1800km! Zeker niet slecht, omdat ik vanuit Zwitsterland een maximale afstand van 1745km gehaald heb waar ik een 'betere' antenne opstelling heb gebruikt.
Donderdag zijn we nog voor een 2e keer naar Koblenz (in Zwitserland) geweest en daar hebben we nog 2 flamingo's gezien die normaal nooit in Zwitserland komen. Heb begrepen dat deze vogels baat hebben bij brak water voor hun voedsel, en dat is er zo goed als niet in Zwitserland. Toch wel bijzonder dus...
De terugreis met onze MIni verliep ook probleemloos, dus hij heeft zich goed gehouden deze week, maar toch... het gevoel???
Hieronder nog enkele foto's.
