Veranderingen, de één vind het geweldig, de ander moet er niet veel van hebben. Ikzelf zit een beetje meer in de richting van het laatste, ik ben er geen fan van, maar toch moet je je daar regelmatig eens overheen schoppen.
Één van de veranderingen die we onlangs hebben doorgemaakt mag je best ingrijpend noemen... Van huurhuis naar een koophuis gaan, en dat betekend dus verhuizen. Niet alleen in de zin van betalen (huur vs hypotheek) maar ook in de zin van onderhoud. Bij huur kun je je verhuurder bellen, en die moet het maar komen fixen, als je koopt moet je zelf voor een oplossing zorgen.
In ons nieuwe huisje hebben we inmiddels best veel gedaan, onder andere het laten schuren en in de olie zetten van een massief eiken houten vloer in de woonkamer. Dit is gedaan nog voordat we de planning hadden hier al te gaan slapen. Maar door omstandigheden moesten we (op eigen gevoel) heel snel weg uit onze oude huurhuis, daarover verder naar beneden meer.
Dit betekende dus 3 dagen bivakkeren in de keuken op de stenen vloer. De matrassen voor het keukenblok op de grond, de bankstel even gestapeld in de keuken enz..
Na deze 3 dagen konden we rustiger beginnen met de woonkamer in te richten, dat nu een hele mooie vloer heeft.
Het klussen in een eigen huisje is nooit af, er is altijd wel wat te doen. Intussen heb ik het computernetwerk ("LAN") geïnstalleerd, en de servers/switches hebben een mooie plek achter een deur gekregen. De IP-camera heeft een plekje gekregen, en kijkt nu in de tuin en op het tuinhuis, die veel ruimer is dan de stenen schuur.
Wat hier nog verder gedaan moet worden is de resterende dozen uitpakken, een computermeubel maken/kopen waar de 'hoofdcomputer' neergezet kan worden, al dan niet met de grote printer er bij. (zit aan zelfbouw te denken met MDF of zo, hoewel er een mooi professioneel ontwerp op tafel ligt dat nogal prijzig is) Ook moet er een plek gezocht worden voor mijn mast, maar daarvoor wil ik toch eerst een omgevingsvergunning bij de gemeente aanvragen. Just to be sure en om het netjes volgens de regeltjes te doen. Als dit geregeld is en de mast staat overeind, dan kan ik beginnen met mijn hobbykamer (of 'shack' in radio-amateur-taal) op te bouwen.
Met andere woorden, er is nog genoeg te doen, dus vervelen heb je geen tijd voor.
Om even op het gehaaste verhuizen terug te komen; op een gegeven moment kwam in de keuken op het oude adres een groot stuk stuck-werk van het plafond naar beneden. Dit was na het uitgraven van de fundering achter dat nodig was voor het verbouwen dan deze woning naar 'Nul-Op-de-Meter' (ver-NOM-men van die woning).
In een ander epistel vertelde ik al dat Margriet en ik er totaal niet op zaten te wachten, we waren er zelfs op tegen, maar volgens een dubieus te noemen telling was toch de 70% gehaald zodat je het maar te slikken hebt.
Omdat het stuckwerk van het plafond gevallen was hadden wij totaal geen vertrouwen meer in deze woning. Ik heb zelfs het woord 'bouwval' in de mond genomen. Nu wilden we al onze spullen en dieren zo snel mogelijk daar weg hebben, dus haast werd gemaakt.
De volgende morgen zouden de bouwers voor de fundering uitgraven, maar dat heb ik moeten tegenhouden tot Lefier een inspectie van de rest van het stuckwerk aan de plafonds heeft gedaan. Hieruit bleek dat er veel meer los zat dan gedacht met alle risico's van dien. De bouwvakkers riepen natuurlijk gelijk 'dat komt niet door ons werk', maar ik verdenk van wel, het graven ging niet bepaald zachtzinnig. De stuckadoors die de inspectie deden hebben alle losse stukken verwijderd en na onze verhuizing zal het opnieuw worden gestuckt.
Verder na het verwijderen van alle vloerbedekking kwamen een partij scheuren in de vloeren van de slaapkamers tevoorschijn.. Niet normaal. Te meer redenen om zo snel mogelijk weg te gaan daar. Opnieuw kwam het woord 'bouwval' in mij op.
Gelukkig hadden we ervaren hulp gekregen zodat deze verhuizing toch erg vlot verlopen is. Margriet en ik zijn hier erg dankbaar voor.
We zijn nu van het oude huis af, en ondanks dat het woord 'bouwval' meerdere malen voorbij is gekomen hebben Margriet en ik toch met plezier daar gewoond zo'n 17 jaar lang. Geen vervelende buren, geen gedoe over mijn antenne's, gewoon een buurtje waar je op zich prima kunt wonen. Alleen erg jammer van het NOM-project waar Lefier zo enorm op hamert.
Nog meer veranderingen...
... maar dan op arbeids vlak. Afgelopen jaar heb ik met enorm plezier cliënten mogen rijden naar een dagbesteding van Cosis (voormalig Promens Care). Altijd lol, lachen, mopperen met een vette knipoog en grijns en elkaar een beetje plagen. Nu heeft een andere taxi-bedrijf deze aanbesteding gekregen, wat dus meerdere dingen kan betekenen.
Één van de opties was dat de chauffeur mee gaat naar die nieuwe taxi-bedrijf. Helaas voor mij viel ik net buiten de 75% regeling 'verplichte overname personeel' omdat mijn contract net op 1 april is verlengd. Balen, maar ik heb zelf contact gezocht met deze werkgever en mijn CV op tafel gelegd.
Ondertussen werd ik door mijn chef gebeld met een aanbod voor na 1 juni a.s. (overgang van de aanbesteding). De vraag was of ik de WMO-poule in wilde en hoeveel uur ik zou willen rijden. Mijn reactie was dat ik met 20uur per week al heel blij zou zijn. Niet te hoog inzetten, toch? Hierop kreeg ik een roostervoorstel die er op zich niet verkeerd uit zag met net boven de 21 uur per week gemiddeld. Aangenaam verrast dus.
Afgelopen donderdag (2 mei 2019) heb ik 's ochtends het gesprek gehad bij de nieuwe aanbesteder, maar die kon mij helaas niet meer bieden dan 20 uur maximaal.
Nu dus kiezen... Ga je voor de 'huidige' cliënten met zo'n maximaal 15uur werk in de week, of kies je voor meer uurtjes en dus de centen bij je huidige werkgever?
Juist omdat ik met heel veel plezier deze route gereden heb, en de mogelijkheid om deze route te houden wat voor de cliënten prettig is wordt het kiezen een stukje lastiger.
Na het gesprek gisteren en het aanbod dat niet over die van mijn huidige werkgever uit komt heb ik toch gekozen voor meer uren. Ook gezien de inkomsten die zullen stijgen maar ook de kans dat ik voor langere tijd mag blijven bij mjjn huidige baas. Ik had dus de luxe-positie te moeten kiezen tussen 2 werkgevers.
Helaas voor de cliënten die ik nu nog rijd betekend voor hen dat er wat gaat veranderen. Andere chauffeur, andere bus enzovoorts...
Ik heb hen dit vanmorgen verteld, dat ik gekozen heb voor de uren en dat ze mij tot 1 juni a.s. nog als chauffeur hebben. Natuurlijk best wel verdrietige gezichten en een enkele traan, iets wat je wel verwachtte. Het doet je best goed te weten dat de cliënten die je in je bus mag vervoeren je vertrouwen in je rijden en in je doen-en-laten. Vanzelfsprekend ga ik deze mensen missen, heb ze al ruim een jaar in de bus gehad. Maar goed, eerst deze maand nog lekker deze route rijden en dan de WMO in.
Intussen al contact gehad met de roostermaker omdat ik met één dag in mijn maag zat met zijn voorstel, maar het rooster wat ik gekregen heb is aanpasbaar (vandaar ook de benaming 'voorstel'). Dus wordt er aan het rooster gesleuteld en waarschijnlijk nog uitgebreid naar 24 uurtjes per week. Kan ik prima mee leven!
Maar goed... veranderingen dus.