In de politiek zijn er mensen die menen dat ze exact weten wat goed is voor de bevolking. Zo ook ene Lodewijk Asscher.
Deze meneer heeft een wet bedacht die tot doel had meer mensen aan een vaste baan te helpen. Zijn wet stelt dat een werknemer na 2 jaar of 3 contracten (wat in tijd eerder van toepassing zou zijn) een vaste aanstelling moest kunnen krijgen.
Helaas heeft deze wet zijn doel volledig gemist. Ik ben hier helaas, naast zovele werknemers, de dupe van. Mijn werkgever wil het risico niet nemen om mij een vaste aanstelling te geven.
Één van de veel gehoorde redenen is dat het risico op ziekte en dergelijke te groot is voor de werkgevers want die draaien voor eventuele premies en verzekeringen op.
Op zich kan ik hier wel begrip voor op brengen, maar helaas voor mij als werknemer is de zekerheid volledig weg. De enige zekerheid die ik dan als werknemer heb is dat ik na 2 jaar (- 1 dag) bij het UWV moet aankloppen voor de WW met alle verplichtingen die er bij horen.
Over een half jaar (voor het gemak 1 november 2017) mag ik weer op de stoep staan en vragen of ze nog werk voor me hebben. En toch heb ik goede hoop hier op, mede omdat ik dit al van 3 andere collega's heb gezien die 6 maanden thuis hebben gezeten. Ondertussen moet ik wel verplicht 1x per week een sollicitatie de deur uit doen... Frustrerend is dit wel, want als 43-jarige kom je erg moeilijk nog aan werk omdat ze liever 2 mensen van 18 jaar hebben.

Wel denk ik met veel plezier terug aan de afgelopen 2 jaar dat ik voor deze baas mocht werken. Ik heb veel kilometers mogen maken als taxi-chauffeur en daarbij veel mensen naar hun bestemmingen mogen brengen. Voornamelijk reed ik mensen met een beperking naar hun dagbesteding/werk, en daarbij best veel gelachen. Afgelopen donderdag en vrijdag heb ik de nieuwe chauffeur moeten inwerken op mijn route, en natuurlijk kregen de cliënten argwaan over wat er ging gebeuren.
Voor mijzelf is die verandering (van werk naar werkloos) niet zo heel dramatisch maar voor hen is dit juist wel heel erg vervelend. Één van de cliënten heb ik slechts 2x per week in mijn busje. Die heb ik afgelopen vrijdag verteld dat ze vanaf 1 mei een andere chauffeur heeft voor die 2 dagen. Dikke tranen natuurlijk, en dan sta je dan als 'vaste' chauffeur.... Een andere cliënt schopte gisteren (maandag) overal tegen aan, en de begeleiding kon er niet achter komen wat hem scheelde. Ik had wel zo mijn vermoedens, en heb de begeleiding maar even ingelicht over de aankomende veranderingen. Toen viel daar ook het kwartje.

En dan mag ik de collega's die ik dagelijks sprak ook niet vergeten. Veel gelachen, en af en toe een minder leuk momentje. Over het algemeen mag ik best zeggen dat ik heel graag terug zou willen komen bij deze werkgever.
Tijdens de afgelopen 2 jaar heb ik geprobeerd zo flexibel mogelijk te zijn, en daar heeft de planning redelijk gebruik (of misbruik ;) ) van gemaakt. Zaken zoals op vrijdag namiddag nog onverwacht naar Deventer, terwijl er thuis een warme hap op je wacht. Of een dag draaien van 11 uur omdat je 's avonds nog van Ter Apel naar Budel kon rijden.. Doen we gewoon! (was deze dienst begonnen om 12.00 en om 17.30u kreeg ik deze rit nog, heb die dag ruim 750km gereden).
Zo kan ik alleen maar hopen dat ik mijn collega's en leiding gevende goed tot dienst heb kunnen zijn en dat ik een goede indruk heb kunnen achter laten.

tot slot: Iedereen bedankt voor de samenwerking en ik hoop over 6 maanden weer naast jullie te kunnen staan als collega als ik ondertussen nog geen ander werk heb gevonden.

Reageren is niet mogelijk

Reageren op deze inhoud is automatisch uitgezet want deze inhoud is niet actueel meer.