Het SkyLab project
SkyLab programma
Begin jaren '60 was de US Air Force al bezig met de ontwikkeling van Manned Orbiting Laboratory (zie MOL op Wikipedia, Engels) een militair ruimtestation. Een aantal NASA medewerkers zagen dit als een begreiging van de NASA en maakten schetsen van hun eigen ontwerpen. Deze ontwerpen waren echter nooit officeel door de NASA ondersteund. De meeste ontwerpen hadden als basis voor het laboratorium de machtige Saturnus V raket genomen, en lieten de bemanningen met een Saturnus 1B naar het station reizen.
Tegelijkertijd was de NASA zelf ook bezig met een 'Apollo Applications Program', om te bedenken wat te doen met alle technieken die met alle maanlandingen van het Apollo programma zijn geleerd.
Één van die technieken die van pas zou komen in de toekomst is het koppelen van twee ruimtevaartuigen in een baan om de Aarde.
Ontwikkeling en lancering van SkyLab
Het eerste probleem wat naar voren kwam is de vraag hoe SkyLab gebouwd moest worden. Doordat er vanuit het Apollo programma onderdelen al geleverd waren voordat het mes in het project gegaan is, was de keus niet zo moeilijk. Voor de ontwikkeling van het Apollo programma zjin er uiteindelijk 2 typen raketten ontwikkeld: de Saturnus V, en zijn kleinere broer de Saturnus IB.
De Saturnus 1B was bijna gelijk aan de 2e en 3e trap van de Saturnus V gezamelijk. In totaal zijn er 12 vlucht klare S-IVB trappen voor Saturnus 1B gebouwd. Één van deze 12 trappen is uiteindelijk omgebouwd tot het Orbital WorkShop van SkyLab. Als backup is er ook één van de 16 Saturnus V S-IVB trappen omgebouwd.
SkyLab bestond uit verschillende losse modules, n.l.:
- Orbital WorkShop; hier 'woonden' de bemanningen, werden de voorraden opgeslagen, had een groot laboratorium, had 2 grote zonne panelen en stuurraketjes voor de standregeling,
- Airlock Module; had een luchtsluis voor ruimtewandelingen, herborg apparatuur voor communicatie, telemetrie en 'life support',
- Multiple Docking Adapter; hier koppelden de bemande Apollo capsules aan, en was de 'drager' van de Apollo telescope Mount,
- Apollo Telescope Mount; hier waren de zonne telescopen gemonteerd, had 4 zonne panelen en had standregeling apparatuur.
Op deze pagina zijn de afzonderlijke onderdelen ook nog eens getekend, inclusief de Apollo Capsule. De 'Intrument Unit' (No. 5 op de tekenening) werd voor zover mij bekend is alleen bij de lancering gebruikt. Bij deze lancering op 14 mei 1973 is er na ongeveer één minuut iets mis gegaan met bescherming tegen meteorieten en directe zonlicht. Dit paneel moest het 'Orbital WorkShop' (= het bemande laboratorium) beschermen tegen directe zonlicht, zodat de temperatuur beneden een bepaald niveau blijven kon.
Eenmaal in aardse omloop bleek dat het losgeraakte paneel één van de zonne-panelen zwaar beschadigd, waardoor deze als verloren beschouwd moest worden. De andere zonnepaneel kon niet voldoende los vouwen waardoor het gehele project in gevaar dreigde te komen. De planning van NASA had een dag later een lancering van een Saturnus 1B staan, de eerste bemanning van SkyLab.
Door de problemen met het ruimtestation is deze lancering tot nader bericht uitgesteld. Eerst moest er bekeken worden welke mogelijkheden er waren om SkyLab te 'redden'. Na 10 dagen onafgebroken ploeteren door personeel van het Marshall Space Flight Center zijn er oplossingen bedacht. (Tijdens deze 10 dagen zijn er enkele mensen geweest die gedurende deze tijd nagenoeg niet hebben geslapen).