Ergens halverwege juli kreeg ik via Facebook een verzoek om vaartuigen en bemanning te leveren bij de 11-steden zwemtocht in Friesland. Dit verzoek kwam van een coördinator van Reddingsbrigade Nederland (RedNed).
Dit verzoek heb ik binnen onze gelederen op tafel gelegd en ik kon onze brigade met in totaal 7 mensen aanmelden tezamen met boot en 2 rescue-boards.
Na deze aanmelding was het wachten op meer informatie en een draaiboek en waar (welke stad) we ingezet zouden worden.
Op 14 augustus kreeg ik een bericht op mijn telefoon met allerlei informatie en een concept draaiboek.
Onze boot ('EMN-118') zou samen met de rescueboards ("EMN-121" en "EMN-122") ingezet worden op de dagen 18, 19 en 20 augustus.
De boot zou op zaterdag vanaf 11.00u in Sloten te water gaan, en de rescueboards om 7.00 in Sneek en 8.00u in IJlst. Daarna nog naar andere locaties deze dag.
Op Zondag de boot om 13.00u in Franeker te water en de rescueboards om 7.00 in Bolsward, en 8.00 in Harlingen.
's Maandags boot en 1 rescueboard om 8.00 in Dokkum het water op en als laatste de boot en beide rescueboards om 13.00u in Leeuwarden voor de finish.
Er van uit gaande dat ook veel recreatieve deelnemers die zich lieten sponsoren ook zouden zwemmen is er flink opgeschaald door Reddingsbrigade Nederland.
Met inzet van reddingsbrigades uit Deventer, Alpen aan den Rijn, Weststellingwerf, Amersfoort, Bergen op Zoom, Houten, Roermond, Arnhem, Utrecht, Emmen (wij dus), Lemmer en Drachten en met materiaal bijdrage uit Nijeveen. Bij elkaar iets van ik meende 120 vrijwilligers, meerdere boten en rescueboards.
Op vrijdag 17 augustus kwam de vervelende mededeling dat de recreatieve zwemmers die sponsoren hadden werden afgemeld omdat het zwem water op de 11-steden route besmet is met de e-coli bacterie. Erg jammer en de vraag 'Wat nu?' kwam boven.
Ik had namelijk deze week 2 dagen de tijd genomen om een planning/draaiboek voor onze mensen te maken, dus de teleurstelling was best groot en niet alleen bij mij zelf.
Spontaan werden door veel recreanten alternatieve zwem-momenten georganiseerd, zo ook in Emmen. Omdat wij nog niet wisten of we wel of niet zouden afreizen naar Friesland was er snel de keus gemaakt door de recreanten in Emmen om in de Rietplas te gaan zwemmen, en of wij (RB Emmen) beschikbaar waren. Hierover hoefden we niet na te denken om ja te zeggen. We waren nog niet afgeschaald door de organisatie vanuit RedNed, maar hielden er nu wel rekening mee.
Die zelfde avond kreeg ik per Whatts App de melding wel op de komen draven voor de 11-steden zwem tocht. Ook al zwommen de recreanten niet, Maarten zwom wel ondanks het besmette water. Wijziging van totale planning en in te zetten materialen. De recreanten in Emmen hebben de ruimte gekregen in het Aquarena bad om hun meters daar te kunnen zwemmen, als wij niet naar Friesland zouden gaan was de keus op de Rietplas gevallen.
Alle rescueboards zijn uit de inzetplan gehaald, en de reddingsbrigades die niet alle 3 de dagen konden werden wel afgeschaald. Dit betekende voor ons dat we wel naar Friesland gevraagd werden om de zwemtocht bij te staan. Samen met Drachten, Lemmer, Utrecht, Amersfoort en Bergen op Zoom.
Brigades uit Deventer, Alpen aan den Rijn, Weststellingwerf, Houten, Roermond en Arnhem werden afgeschaald en hoefden niet meer te komen. Erg jammer voor hen.
Dus op zaterdag om 11.00 verzamelen bij het zwembad in Emmen, om uiterlijk 11.30u te vertrekken naar Sloten. Hier voor 13.15u te water samen met Reddingsbrigade Lemmer daar op het water onze aanwezigheid te laten zien. De samenwerking ging als een geoliede machine ook al is dit de eerste keer dat je elkaar ontmoet.
Tegen de tijd dat Maarten Sloten naderde kregen wij (EMN-118) de opdracht om direct achter Maarten aan te varen door Sloten heen. Op gepaste afstand (<10 meter) er achter aan, en daarachter een boot van de NOS die niet heel blij was met deze actie. (Dit leverde ons toch nog TV-tijd op op NPO1)
Na de doorgang door het kanaal in Sloten moesten we terug naar het 'begin' en daar op de binnenkomende waterweg de boten aan de kant dirigeren om Maarten de ruimte te geven Sloten weer te verlaten. Zo gevraagd, zo gedaan. Wat mij toch een beetje positief verbaasde is dat ook de grotere boten netjes gehoor gaven aan dit verzoek vanaf een relatief kleine oranje vlet met bemanning in het rood-geel, dus heel veel de 'thumbs-up' gebaar gegeven.
Na een prima hapje eten de boot weer getrailerd en door naar Stavoren om daar als toeschouwer Maarten aan te moedigen. Tijdens deze avond kwam de mededeling dat het programma voor Zondag ook omgegooid is, om 11.00u moesten we in Harlingen zijn i.p.v. 13.00u in Franeker.
Op zondag niet te laat je bed uit omdat het vanaf Zoutkamp bijna anderhalf uur rijden is naar Harlingen. Om 11.15u in Harlingen (lastig zoeken als je door vermoeidheid 2 getallen van een adres omdraait; 29 i.p.v. 92 als huisnummer) en daar even wachten op onze collega's uit Lemmer.
Rond 12.00u in 5 minuten tijd de vlet te water, en daarna in rap tempo een RIB er achter aan over het water naar het centrum van Harlingen. Hier moesten we wachten tot zo'n 17.00u voordat Maarten voorbij kwam. Ook hier de opdracht om de waterweg vrij te houden van water-verkeer. Dit ging ook zonder problemen. Af en toe een druilerige bui, maar niet waar je zeik-nat van werd.
Hier konden we de eerste BN-ers spotten: Frits Wester (had nogal een schorre stem), Piet Paulusma, Churandy Martina, Frans Duijts en Claudia de Breij. Na lang wachten op het water was de doortocht zo voorbij maar wat indrukwekkend wat er gaande was.
Na dat Maarten Harlingen zwemmend verlaten had konden wij (bemanning van EMN-118 en LMR-119) aan de warme hap. Hierna de boten traileren en door naar Franeker om de doortocht van Maarten te zien. Erg gezellig, indrukwekkend hoe er saamhorig aangemoedigd werd. Er was wel een beetje verwarring waar Maarten vandaan zou komen omdat zijn begeleidingsboot net even van de andere kant kwam (iets met wel of niet ergens langs kunnen varen).
Maarten gezien en aangemoedigd, en dus terug naar Zoutkamp voor de nacht. Hier kwamen we tegen 22.30u aan. Niet echt te laat dus. Één van onze mensen ging in Berlikum nog even kijken en lag een paar uur later pas in bed.
Volgende ochtend niet te vroeg uit bed (even na 8.00u) en een strand-brancard in onze boot gelegd omdat deze in Leeuwarden nodig was. Er werd gevraagd of we deze om 12.00u konden afleveren. Ja hoor, dat gaan we regelen...
Op tijd in Leeuwarden na de slaap-plekken netjes achter gelaten te hebben was het wachten op vervolginstructies. Intussen is bekend geworden dat Maarten wegens gezondheid problemen gedwongen is de tocht te staken. Beetje teleurgesteld omdat wij en anderen vanaf 13.00 stand-by stonden en dus moesten wachten op 'wat-nu'.
Om 13.50u kwam de mededeling 'Einde inzet en zorgtaak', jammer maar de klus is geklaard. Ik heb de coördinator wel gemeld dat indien gewenst onze boot beschikbaar is om te water te gaan indien er vraag naar is. Helaas maar begrijpelijk voor ons was dit niet nodig.
's Avonds was wel de huldiging gepland en Maarten had aangegeven hier toch naar toe te willen gaan om de vrijwilligers te bedanken. Hij is met de boot het laatste stuk vervoerd naar het punt waar hij al zwemmend zou finishen. De mee gebrachte brancard is hierbij wel gebruikt en na een enorm enthousiast onthaal is de huldiging in Leeuwarden gevierd.
Leuk hierbij is dat de vrijwilligers van de Reddingsbrigade middels een paars polsbandje overal mochten komen waar de toeschouwers geen toegang hadden; back-stage. Bijkomstig is dat er nog meer BN-ers zijn gespot: Gijs Staverman, Dionne Stax, Ilse DeLange, Erben Wennemars, Epke Zonderland, Lisanne Spaander (heeft in alle 11 steden gezongen) Frans Bauer, Evelien de Bruin, Joris Linssen en Mark Rutte. Rintje Ritsma zou er ook geweest zijn, maar die heb ik niet gezien. Hier is dus ook driftig gebruik van gemaakt om selfies met enkele van deze mensen te maken. Ja, ook ik heb me hieraan 'schuldig' gemaakt:
Wat ik me zal herinneren is dat het erg indrukwekkend is om zo'n groot evenement te mogen mee maken als vrijwilliger/lifeguard, hoe de mensen één enkele sporter kunnen steunen als het moeilijk gaat, de organiserende mensen van Reddingsbrigade Nederland onmiddellijk de planning kunnen omgooien om de bemanningen en boten op de juiste plek te krijgen en de catering die prima lunchpakketten en warme maaltijden geregeld hebben.
Op het moment dat het bij elkaar gezwommen bedrag bekend gemaakt werd moest ik ook even slikken van 'hier heb ik mijn steentje aan bijgedragen', niet alleen door samen met Margriet 2x €5,- te sponsoren aan 2 van Margriet haar collega's maar ook door op het water voor een stukje veiligheid hebben gezorgd.
Indrukwekkend en een erg vermoeiend weekend dus... Maar de moeite zeer zeker waard!!!